Biografie

In de begin jaren 90 was Bart Veldkamp een specialist op de lange afstanden. Hij kwalificeerde zich bijna voor de 10.000 meter op de Winterspelen van 1988 in Calgary. Hoewel hij hier niet in slaagde, reisde hij wel af naar Canada. Niet om zijn landgenoten aan te moedigen, maar om deel te nemen aan de eerste wereldkampioenschap marathon schaatsen. Hij won en werd daarmee ook de eerste wereldkampioen op deze discipline.

Hoewel Veldkamp een specialist was op de lange afstanden, was hij ook succesvol bij de internationale allroundkampioenschappen. Hij won het EK Allround van 1990 en finishte op de derde plaats bij de WK Allround van 1990 en 1991. Op de Winterspelen van 1992 in Albertville kwalificeerde hij voor de 5000 en 10.000 meter. Hij schaatste de 5000 meter onder slechte omstandigheden terwijl zijn concurrenten, die na hem startte, hadden betere omstandigheden. Velkamp haalde het podium niet en werd vijfde. Later verklaarde hij dat de weersomstandigheden hem te veel afleidde. Door een gebrek aan mentale kracht kon hij zich simpelweg niet focussen. Zes dagen later was het weer veel beter en mocht hij na zijn concurrenten starten. Dit resulteerde in een sterke vlakke race en een eerste plaats op de 10.000 meter. Daarmee werd hij de eerste mannelijke Olympisch kampioen bij het schaatsen sinds 1976 toen Piet Kleine de 10.000 meter won. Twee jaar later, bij de Winterspelen van 1994 in Lillehammer, won Veldkamp brons op dezelfde afstand.

Vanwege de vele kwalificatiemomenten voor internationale wedstrijden in Nederland, besloot Veldkamp om een Belgische licentie aan te vragen en voortaan voor België te gaan rijden. Bij de eerst volgende Winterspelen kwam hij al voor België uit. Met een bronzen plak op de 5000 meter bezorgde hij België de eerste medaille bij de Winterspelen. Naast Olympisch succes won hij namens België ook vier medailles op de WK Afstanden. Een kampioenschap dat in 1996 voor het eerst werd georganiseerd.

In 2001 maakte hij een opmerkelijke comeback. Door het letterlijk wegvallen van Mark Tuitert bij het EK Allround maakte hij opeens kans op de titel. Hij verloor de tweestrijd van Dmitri Sjepel met een van de kleinste verschillen in de historie. Later dat jaar won hij nog brons bij het WK Allround. Hoewel hij niet een echte allrounder was deed hij wel aan 15 Europees kampioenschappen mee, hiermee is hij samen met Roberto Sighel recordhouder.

Veldkamp sloot zijn schaatsloopbaan op het grootste podium af. Bij de Winterspelen van 2006 in Turijn deed hij mee op de 10.000 meter. Hij eindigde als 14e en na zijn race kreeg hij bloemen van zijn vader, tevens zijn coach, en kreeg hij een lange staande ovatie van het publiek.

Machiel Smit, 30 november 2013

Zie SportGeschiedenis.nl voor historische en recentere filmbeelden van Bart Veldkamp.