Biografie

Op jonge leeftijd doet Yvonne van Gennip aan allerlei sporten. Zo deed ze aan paardrijden, softbal en turnen. Op 10-jarige leeftijd laat ze zich inschrijven bij de ijsclub van Haarlem en al snel bleek ze talent te hebben. De andere sporten laat ze varen en ze gaat zich meer concentreren op het schaatsen. Toen ze vijf jaar later het gewestelijk kampioenschap voor junioren won, werd ze direct uitgenodigd voor de junioren ploeg van de KNSB. Waar bij de ijsclub in Haarlem nog de gezelligheid voorop stond, wordt het trainen nu serieuzer aangepakt en niet zonder succes. Van Gennip mocht wegens sterke progressie een jaar later al de overstap naar de kernploeg maken.

Bij de WK Sprint in 1982 verraste Van Gennip. Ze werd op de ijsbaan van Alkmaar vierde en hiermee oogste ze veel of bij het publiek. Op de WK Junioren later dat jaar in Innsbruck startte ze dan ook als favoriet. De Oost-Duitse Angela Stahnke zat Van Gennip, ondanks zeges op de 1500 en 3000 meter, echter dwars en verwees haar naar het zilver. De vrouwen uit de DDR deelden op dat moment de lakens uit in het schaatsen en zouden de jaren erna haar nog vaker de weg naar het goud versperren.

In 1984 had Van Gennip weer een stap gemaakt naar de wereldtop. Bij de Winterspelen van 1984 in Sarajevo eindigde ze op de 1000 meter als zesde en op de langste afstand voor vrouwen, de 3000 meter, als vijfde. Bij de EK's en WK's Allround presteerde ze ook altijd goed. Zo eindigde ze tussen 1985 en 1992 altijd in de top 5 van het eindklassement en veroverde ze acht medailles. De gouden zat er echter nooit bij.

Slechts bij één internationale kampioenschap belandde Van Gennip op de hoogste trede van het podium, de Winterspelen van 1988 in Calgary. Alleen de aanloop daarna toe liep niet geheel vlekkeloos. Een voetblessure maakte, twee maanden voor de Spelen, een operatie noodzakelijk. Door deze ingreep waren de verwachtingen van haar prestaties niet groot. De Oost-Duitse vrouwen dachten op het recordijs van Calgary de gouden plakken te verdelen. Het was echter Yvonne van Gennip uit Haarlem die op de eerste afstand tijdens de Winterspelen van 1988 aan die illusie een einde maakte. Met een vlakke race eindigde ze in een wereldrecord en Nederland kon na Annie Borckink in 1980 weer een Olympisch schaatskampioene in het midden. Het goud gaf Van Gennip vertrouwen in de overige races. Vier dagen later won ze de 1500 meter. Een dag hierna stond er een nieuw onderdeel voor vrouwen op het programma: de 5000 meter. Ook deze afstand zette ze naar haar hand. In een nieuw wereldrecord werd ze de eerste Olympisch kampioene op deze afstand en tot op heden de enige Nederlandse. Drie maal goud winnen op de Winterspelen is niet uniek, maar bij de vrouwen lukte het alleen Lidija Skoblikova. Zij won zelfs viermaal goud in 1964.

Na 1988 stond Van Gennip nog wel een aantal keer op het podium, maar nooit meer op de bovenste plek. De Oost-Duitse vrouwen heersten weer als daarvoor en zij moest genoegen nemen met de titel 'best of the rest'. Ze hoopte het sprookje van Calgary te herhalen in Albertville, maar verder dan een zesde plek op de 3000 meter kwam ze niet. Een val op de 1500 meter en het niet starten op de 5000 meter was een bitter einde van een mooie schaatscarrière met een gouden week in februari 1988 bevatte.

Machiel Smit, 23 november 2013

Zie SportGeschiedenis.nl voor historische en recentere filmbeelden van Yvonne van Gennip.