Biografie

Geheel onverwachts won Annie Borckink Olympisch goud op de 1500 meter bij de Olympische Spelen van 1980 in Lake Placid. Zelf had ze het ook niet verwacht, zo vertelde ze aan verslaggevers. "Dit kan niet waar zijn!" en "Ik dacht dat de electronische tijdwaarneming was uitgevallen," waren haar reacties na afloop. Ze was niet alleen de favoriete Natalja Petroesjova voor gebleven, ze had iedereen achter zich gehouden.

Borckink begon al vroeg met schaatsen. Ze was nog maar 10 jaar toen ze al kampioen werd van Gelderland en op haar 19e werd ze lid van de dames kernploeg. In 1976 mocht ze mee naar de Olympische Spelen en in Innsbruck mocht ze starten op alle afstanden. Hoger dan een 12e plaats op de 1500 meter kwam ze niet. Rond deze positie eindigde ze vaak tijdens internationale kampioenschappen. Maar liefst tien maal was haar eindklassering tussen de 10e en 14e plaats bij een mondiaal toernooi. Slechts drie keer eindigde ze hoger, namelijk bij het WK Allround van 1977 in Keystone (USA) en tweemaal tijdens de Winterspelen drie jaar later.

Voor de Winterspelen in 1980 had Borckink zich pas op het laatst geselecteerd. Haar resultaten internationaal spraken niet tot de verbeelding en nationaal was een zilveren medaille bij het NK Allround van 1976 en 1980 de beste prestatie. De nationale aandacht ging ook eerder uit naar de jonge opkomende schaatsster Ria Visser dan naar haar. Internationaal werd er vooral op Natalja Petroesjova gelet. Zij won het WK Allround van 1980 met grote overmacht, door onder meer drie afstanden te winnen en de schade op de langste 3000 meter te beperken. De Nederlanders waren in geen velden of wegen te bekennen. De verwachtingen waren in Nederland dan ook niet hooggespannen.

Op de Winterspelen was de 1500 meter de eerste afstand voor vrouwen. In de derde rit schaatste Ria Visser sneller dan Beth Heiden, de wereldkampioen van 1979, en dit deed ze in een nieuw Olympisch record: 2.12,35. De tegenstandster van Visser was Petroesjova maar zij zakte de laatste twee ronde enorm in en zou achtste worden. Borckink reed in rit 5 en had met de bondscoach Ab Krook afgesproken om op een schema van 2.14 weg te gaan. Bij de 1100 meter doorkomst had ze echter maar 0,22 seconde achterstand op de tijd van Visser. Door een goede laatste ronde van 35,6 zette ze 2.10,95 op de klokken. Een nieuw Olympisch record, maar belangrijke: deze tijd was goed voor goud.

Een jaar later stopte Borckink met schaatsen. Ze won in haar carriè maar één internationale wedstrijd, maar deze prestatie zette ze wel neer bij het belangrijkste schaatstoernooi.

Machiel Smit, 16 november 2013

Zie SportGeschiedenis.nl voor historische en recentere filmbeelden van Annie Borckink.